Wednesday, December 30, 2015

Πολλοί στίχοι είναι..... ( Γιάννης Ρίτσος, Το χρέος των ποιητών)




 ..........σαν πόρτες -
πόρτες κλειστές σ' ερημωμένα σπίτια
και πόρτες ανοιχτές σε ήμερες συγυρισμένες ψυχές.



απόσπασμα από τη συγκεντρωτική έκδοση Ποιήματα [Ε' Τόμος] (1978)

Το πέναλτι....στην πλατεία....


Monday, December 28, 2015

Μοιραίο Ξεγέλασμα (Μαρία Χρονιάρη)



Όλα στην αρχή
Είναι χρώματα
Μετά γίνονται λέξεις


Για να μας εκδικηθούν 

Μαρία Χρονιάρη
(από το βιβλίο της  "Η ΣΚΙΑ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ" που κυκλοφορεί από τις εκδ. Απόπειρα)

Στο διάβα σου..μια χούφτα φύλλα.....


Tuesday, November 24, 2015

Το κράτος μοιράζει τα κουφάρια (Μαρία Αλμπανίδου)



Το κράτος μοιράζει τα κουφάρια
που σπέρνει στους δρόμους
κι εγώ κοιτάζω το αίμα
που χύνεται στα ρυάκια.
Δυο δρασκελιές δρόμο
και δεν αντέξαμε να τον περπατήσουμε.
Φέραμε εδώ τους μεγάλους
να μας οδηγήσουν.
Φέραμε τους "πολυτάλαντους"
και πολυεκατομμυριούχους
κι εμείς οι πολυπαθείς και πολυπληθείς
καθήσαμε στην άκρη
και κλαίμε πάνω από τα πτώματα
που πέφτουν απ΄τις ταράτσες.
Και δεν αντιδρούμε στη μοίρα μας
που τη φτιάξαμε με τα ίδια μας τα χέρια
επιτρέποντας στους λαούς να πεθαίνουν
στην άγνοια και τη λεηλασία
να μας κατατρώει
και το βόλεμα να μας χτυπάει την πόρτα.
Πόσο αξίζει ένας θυμός;
΄Ενα δράμι, μία λίρα, μία δραχμή;
Τα δαπανήσαμε όλα στο όνομα της κορεσμένης αγάπης
και φτιαχτήκαμε.
Πλουτίσαμε,ομορφύναμε, χοντρύναμε, ψηλώσαμε.
Και αφήσαμε τους άλλους
να πεθαίνουν ακαριαία
χωρίς δισταγμό τους σκοτώσαμε
και μετά τους πήραμε και τα λεφτά.

Το Ποίημα της Μ. Αλμπανιδου ειναι από το Blog:
Οι ποιητές που αγάπησα και άλλες μικρές και μεγάλες ιστορίες λόγου (Ανθολόγιο Ποίησης)
http://dimitriosgogas.blogspot.gr/

Αύγουστος ήτανε θαρρώ.....



Saturday, September 5, 2015

Tuesday, July 28, 2015

Thick As A Brick... (Jethro Tull)



Thick As A Brick

Really don't mind if you sit this one out. 
My words but a whisper - your deafness a SHOUT. 
I may make you feel but I can't make you think. 
Your sperm's in the gutter - your love's in the sink. 
So you ride yourselves over the fields and 
you make all your animal deals and 
your wise men don't know how it feels to be thick as a brick. 
And the sand-castle virtues are all swept away in 
the tidal destruction 
the moral melee. 
The elastic retreat rings the close of play as the last wave uncovers 
the newfangled way. 
But your new shoes are worn at the heels and 
your suntan does rapidly peel and 
your wise men don't know how it feels to be thick as a brick......................




Saturday, July 18, 2015

Το επέστρεψα γείτονα...


Οι Πόρτες ( Ιβάν Γκολ )



Πέρασα μπροστά από τόσες πόρτες
μέσα στο διάδρομο των χαμένων φόβων και των φυλακισμένων ονείρων
άκουσα πίσω απ' τις πόρτες δέντρα που τα βασάνιζαν
και ποταμούς που προσπαθούσαν να τους δαμάσουν

Πέρασα μπροστά απ' τη χρυσή πόρτα της γνώσης
μπροστά από πόρτες που έκαιγαν και δεν ανοίγαν
μπροστά από πόρτες που κουράστηκαν να μένουν πολύ καιρό κλειστές
κι από άλλες σαν καθρέφτες απ' όπου περνούσαν μόνο οι άγγελοι

Υπάρχει όμως μια πόρτα απλή, δίχως σύρτη ούτε μάνταλο
στο βάθος του διαδρόμου, απέναντι απ' το ρολόι
η πόρτα που οδηγεί πέρα από σένα-
κανένας δεν τη σπρώχνει ποτέ

               

   Ιβάν Γκολ  Ποιήματα 1920-1950